BOOK(i) nie tylko dla historyka sztuki

Bardzo polecam książkę autorki Anne D`Alleva "Jak studiować historię sztuki". W książce znajdziemy bardzo cenne rady, np. jak przygotować się do egzaminu ustnego, na którym mamy omówić rzeźbę pokazaną na slajdzie, metody analizy dzieła sztuki formalnej i kontekstualnej oraz co ważne jak napisać krótki esej, analizę dzieła, co przydaje się już w pracy np. dziennikarza.

Kolejną pozycją, którą gorąco polecam jest książka "Metody i teorie historii sztuki"  również autorstwa Anne D`Alleva.

Sreet-art Mural, Katowice, ul. Warszawska

BOOK(i) nie tylko dla historyka sztuki

Książki, które powinna znać osoba interesująca się historią sztuki:

1. "O sztuce" Gombrich E.H. 

Najsłynniejsza i najpopularniejsza książka o sztuce, wydana na świecie w łącznym nakładzie ponad 7 milionów egzemplarzy i przetłumaczona na ponad 30 języków

O sztuce jest najpopularniejszą na świecie i niezwykle cenioną książką poświęconą zagadnieniom sztuki. Trudno znaleźć dzieło, które równie dobrze wprowadzałoby do tego tematu, poczynając od malarstwa jaskiniowego, a kończąc na eksperymentalnej sztuce współczesnej. Wszyscy jego czytelnicy uważają Gombricha za prawdziwego mistrza, który łączy wiedzę i mądrość z niepowtarzalnym darem przekazywania wielkiej miłości do opisywanych przez siebie dzieł sztuki.
Książka ta zawdzięcza swoją popularność szczerości i prostocie przekazu, a także doskonałemu stylowi pisarskiemu autora. Jak mówi on sam, jego celem było "wprowadzenie jasnego porządku w bogactwo nazwisk, okresów i stylów, które zapełniają strony dzieł bardziej ambitnych", i pokazanie dziejów sztuki jako procesu nieustannego splatania się i przeobrażania tradycji, który sprawia, iż każde dzieło odwołuje się do przeszłości, a jednocześnie wytycza przyszłość, jako żywego łańcucha, który łączy nasze czasy z epoką piramid.
Ta edycja oparta jest na szesnastym (!) wydaniu brytyjskim, poprawionym, poszerzonym i wzbogaconym o nowe opracowanie graficzne [źródło: Rebis]

2. "Sztuka cenniejsza niż złoto" Białostocki Jan

Kolejne wydanie dzieła, cieszącego się zasłużoną renomą u polskiego odbiorcy, adresowanego do szerokiego kręgu miłośników sztuki.

Książka ta to opowieść o historii sztuki europejskiej, od wczesnego średniowiecza do połowy XX wieku. Ukazuje ona najważniejsze style, dzieła i artystów na przestrzeni tego okresu. Napisana przystępnie i barwnie zjednuje sobie czytelnika nie tylko wnikliwym ujęciem problemów dotyczących sztuki, ale też pięknem literackiego stylu.

Obecne wydanie zawiera nowy materiał ilustracyjny, składający się z oryginalnych, kolorowych zdjęć dzieł sztuki. Pomimo wielu lat, jakie upłynęły od jej pierwszego wydania, książka nie straciła swojej aktualności, ponieważ jak napisała w słowie wstępnym do obecnego wydania prof. Maria Poprzęcka: czerpiemy z niej nie tylko głęboką wiedzę, ale i głębokie wzruszenie. I chyba temu ta książka zawdzięcza swą nie mijającą wartość. [źródło: PWN]
 

 

Elod Beregszaszi - mistrz papierkowej roboty [Paper Paster]

Elod Beregszaszi mistrz papierkowej roboty ale niedosłownie; tnie, rzeźbi wycina w papierze. Bardzo precyzyjnie tworzy trójwymiarowe labirynty, architekturę, twarze. Wysoki poziom szczegółowości jego pracy jest niesamowity i tworzy kolosalne wrażenie.

Animacja - Piotr Dumała

Piotr Dumała (ur. 9 lipca 1956 w Warszawie) – polski reżyser, scenarzysta, pisarz, rysownik, grafik, prozaik i autor oprawy plastycznej filmów animowanych.Przez wiele lat związany ze Studiem Filmowym Se-ma-for w Łodzi i Studiem Miniatur Filmowych w Warszawie. Jest jednym z najbardziej znanych i cenionych na świecie polskich twórców filmu animowanego.

Debiutował w Se-ma-forze filmem Lykantropia (1981). Następne filmy ukazały wspaniałe efekty zastosowanych przez niego technik animacyjnych. Najbardziej oryginalna z nich polegała na ryciu i zamalowywaniu rysunków wykonywanych na gipsowych płytach. Każdy jego kolejny film w Se-ma-forze był wydarzeniem: Czarny Kapturek (1983), Latające włosy (1984), Nerwowe życie kosmosu (1986), Wolność nogi (1988), Seria absurdów (1993). Pomysły filmów Dumały krążyły wokół sennych marzeń i wizji. Jego szczytowym osiągnięciem w Se-ma-forze był film Ściany (1987), zaliczany obok Tanga Rybczyńskiego i Fotela Daniela Szczechury do najważniejszych filmów tego studia.

[źródło wikipedia]




Piotr Dumała o  swojej technice animacji - warte wysłuchania i docenienia :)

Zachęcam bardzo gorąco do obejrzenia animacji "Latające włosy" - proszę wziąc pod uwagę technikę czyli wyskrobywanie, przecieraniu rysunków w płycie gipsowej zamalowanej na czarno. Zwróćcie uwagę na miękkie przejścia między sekwencjami. Jestem pod wielkim wrażeniem.
"Latające włosy" - enigmatyczna opowieść o "deszczu włosów", które niosą zniszczenie lecz przed nią, parę zakochanych, chroni parasol.